Ганна Аркадзеўна Гейфман
| Ганна Аркадзеўна Гейфман | |
|---|---|
| англ.: Anna Geifman | |
 | |
| Дата нараджэння | 31 кастрычніка 1962 (62 гады) |
| Месца нараджэння | |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | гісторык |
| Навуковая сфера | гісторыя |
| Месца працы | |
| Навуковая ступень | доктар філасофіі |
| Альма-матар | |
| Навуковы кіраўнік | Рычард Пайпс |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Ганна Аркадзеўна Гейфман (нар. 1962, Ленінград) — амерыканская і ізраільская вучоная-гісторык.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Нарадзілася ў яўрэйскай сям’і. У 1976 годзе разам з сям’ёй эмігравала ў ЗША. У 1985 годзе скончыла Бостанскі ўніверсітэт, атрымаўшы ступень магістра.
Працягнула адукацыю ў Гарвардскім універсітэце, дзе ў 1990 годзе атрымала ступень PhD па гісторыі. Прафесар Бостанскага ўніверсітэта.
Гістарычныя працы Гейфман прысвечаны палітычнаму тэрарызму ў Расіі пачатку XX стагоддзя і псіхалогіі сучаснага тэрарызму (падзеі ў Беслане і іншыя акты сучаснага масавага тэрору).
З 2007 года жыве ў Ізраілі (у Іерусаліме), прафесар Бар-Іланскага ўніверсітэта.
Працы
[правіць | правіць зыходнік]- Thou Shalt Kill: Revolutionary Terrorism in Russia, 1894—1917. Princeton University Press. 1993.
- Entangled in Terror: The Azef Affair and the Russian Revolution. Rowman & Littlefeld Publishers, Inc., 2000.
- На службе у СмертиАрхівавана 18 чэрвеня 2010. // Отрывки из книги «Начало современного терроризма: очерк обычаев и нравов». Бостонский университет, издательство «Либерти», Нью-Йорк, 2006
- Death Orders: The Vanguard of Modern Terrorism in Revolutionary Russia. Praeger Security International. 2010.
Ацэнка дзейнасці
[правіць | правіць зыходнік]Станоўчыя водгукі
[правіць | правіць зыходнік]Рычард Пайпс, прафесар гісторыі Гарвардскага ўніверсітэта, адзначыў, што падыход Гейфман з’яўляецца «шырокамаштабным разуменнем тэрарызму»[1].
Пол Холандэр, прафесар сацыялогіі Масачусецкага ўніверсітэта, піша, што кніга Гейфман «Пачатак сучаснага тэрарызму: нарыс звычаяў і нораваў» — гэта «арыгінальнае і старанна вывучанае параўнальнае даследаванне сучаснага палітычнага тэрору … аўтар праяўляе выключнае разуменне менталітэту і метадалогіі рускіх тэрарыстаў XIX стагоддзя, сучасных ісламскіх тэрарыстаў-смяротнікаў і палітычных экстрэмістаў у цэлым»[1].
Стывен Эмерсан, выканаўчы дырэктар Даследчага праекта па тэрарызму (ЗША), сцвярджае, што «Самая апошняя кніга Ганны Гейфман — гэта абавязковая літаратура для ўсіх, хто спрабуе расшыфраваць псіхіку сучасных міжнародных тэрарыстаў»[1].
На думку гісторыка Жан-Франсуа Каласімо, Ганна Гейфман унесла «важны ўклад у гістарычнае, палітычнае, філасофскае і псіхалагічнае разуменне тэрарызму»[1].
Крытыка
[правіць | правіць зыходнік]Расійскі гісторык А. В. Будніцкі, аддаючы належнае карпатлівай працы аўтара з архіўным матэрыялам, адзначыў: «Мне ўяўляецца, што негатыўнае ўздзеянне на працу Гейфман аказала тое, што звычайна інкрымінавалася савецкай гістарычнай навуцы — ідэалагічная ўстаноўка. Для яе рэвалюцыянеры — толькі экстрэмісты, якія выкарыстоўваюць любыя сродкі ў барацьбе супраць легітымнай улады. Сімпатыі Гейфман цалкам на баку гэтай улады, якую яна часам папракае заднім лікам за непрыманне своечасова жорсткіх мер. Часам здаецца, што аўтар глядзіць на падзеі з акна Дэпартамента паліцыі»[2].
Зноскі
- ↑ а б в г Неабходна задаць title= і url= для шаблона {{cite web}}. [1].
- ↑ Будницкий О. В. Терроризм в Российском освободительном движении. — М.: РОССПЭН, 2000. — С. 25. — ISBN 5-8243-0118-2.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Городницкий Р. А. Боевая организация партии социалистов-революционеров в 1901—1911 гг. М.: РОССПЭН — 1998. — 239с. (с.20 −21)
- Прайсман Л. Г. Террористы и революционеры, охранники и провокаторы. Архивная копия от 31 января 2011 на Wayback Machine Москва: РОССПЭН, 2001.- 432 с.
- Тарасов А. Н. Расистские предрассудки под маской либерализма Архивная копия от 3 февраля 2014 на Wayback Machine «Марксизм и современность», 1997, № 3
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- A review of Anna Geifman’sdeath ordersАрхівавана 14 жніўня 2017.
- От эсеров к исламистамАрхівавана 21 кастрычніка 2019. (06.05.2015)
